Chetham’s Library, Manchester, MUN Collection, Verso.9.17–20, at Mark 1: ‘de evangelio marci vide in 2 o hist. eccl. cap. 15 oppure . char. 34. Et hieronymum mediante lib. de scriptoribus eccles. per mentione petri. sed et evangelium (inquit) iuxta Marcum, qui auditor eius et interpres fuit, huius esse dicitur . vide per marco. breve (inquit) scripsit evangelium, quod cum Petrus audisset probavit, et ecclesiae legendum coula auctoritate dedit .’.
Backus, ‘Calvin’s Judgment of Eusebius of Caesarea: An Analysis’, Sixteenth Century Journal, 22.3 (1991), pp. 419–37 (436) (though sopra this case, as Backus shows, Calvin distorted the testimony of Eusebius).
Chetham’s Library, Manchester, MUN Collection, Verso.9.17-20, at Luke 1: ‘eusebius in 3 ovverosia historiae ecclesiasticae. tradunt autem (inquit) quod evangelium suum ex pauli ore lucas scripserit. et quod resumpsit quod apostolus suum evangelium solitus sit ricordare, cum dicit secundum evangelium meum. sicut et marcus quae prima ore petri fuerant praedicata conscripsit. Hoc item ijsdem asta verbis Hieronymus producit durante mentione lucae, mediante lettura de eccles. scriptoribus 272.’.
See F. N. Clark, ‘Dividing Time: The Making of Historical Periodization sopra Early Modern Europe’, PhD diss., Princeton University, 2014; J. Helmrath, ‘Perception of the Middle Ages and Self-Perception per German Humanism: Johannes Trithemius and the Cathalogus illustrium virorum Germaniam… exornantium’, durante Biography, Historiography, and Modes of Philosophizing: The Tradition of Collective Biography con Early Modern Europe, anche. P. Baker, Leiden and Boston, 2017, pp. 177–208, with sample texts on pp. 209–39.
Jerome, Prologus to De viris illustribus: ‘Apud Latinos autem Varro, Santra, Nepos, Hyginus, et ad cujus nos exemplum provocas, Tranquillus. Sed non mea oriente et illorum similis è only lads gratis conditio: illi enim historias veteres annalesque replicantes, potuerunt forse de ingenti terreno erboso non parvam opusculi sui coronam texere. Ego quid aucturus, qua nullum praevium sequens, pessimum, ut dicitur, magistrum memetipsum habeo? Quamquam Eusebius Pamphili durante decem ecclesiasticae Historiae libris, maximo nobis adjumento fuerit, et singulorum, de quibus scripturi sumus, volumina aetates auctorum suorum saepe testentur.’
Bollbuck, Wahrheitszeugnis, Gottes Auftrag und Zeitkritik: die Kirchengeschichte der Magdeburger Zenturien und ihre Arbeitstechniken, Wiesbaden, 2014
See Papias, fragment 3.15, durante The Apostolic Fathers, ed. and transl. B. Ehrman, 2 vols, Cambridge Tuttavia and London, 2003, II, pp. 102–3, from Eusebius, HE, 3.39.
For recent modifications of this view, see G. Lyon, ‘Baudouin, Flacius, and the Plan for the Magdeburg Centuries’, Journal of the History of Ideas 64, 2003, pp. 253–72; H.
Ecclesiastica historia (n. 25 above), II, col. 172: ‘Stabile et haec sunt obscuriora, quam ut inde alimento probari queat, Papiam nullum discipulorum conspexisse. Verum cum Papiae descrizione di libri interierint, gia quibus ista omnia clarius petere possemus, fides sane penes Eusebium esto.’.
12 above), 1528, sig. aa2 v : ‘Nec vero quicquam Eusebio obesse debet, vel quod Ariano dogmati plusculum favisse fertur, quam par erat, cum in hoc opere nullam eius rei faciat mentionem: vel quod minutiora quaedam nonnumquam recenseat, quae indigna videri possint illis, de quibus narrantur, quale est illud, quod a nasutis obijci solet de Christi literis ad Abgarum, et de adulescente quem Iohannes Evangelista ad meliorem frugem revocavit, cum utrobique fidem suam liberet Eusebius, alterum addirittura Syrorum commentarijs depromptum asserens, alterum anche Clemente Alexandrino.’ Cranmer underlined ‘alterum anche Syrorum commentarijs depromptum asserens, alterum e Clemente Alexandrino’ and wrote ‘literae Christi ad Abgarum etc. earum fides quae?’ in the margin of his copy (British Library 4532.h.2).
Beatus Rhenanus durante Autores historiae ecclesiasticae (n
Autores historiae ecclesiasticae (n. 12 above), p. 149 on 6.23; Cranmer underlined Rhenanus’s printed marginal note: ‘Aphricani missiva ad Origenem de Historia Susannae. Origenis ad hunc responsio.’.
Wallraff, ‘Die Rezeption’ (n. 24 above), pp. 230–31, 259. See also Verso. Taylor, ‘Humanist Philology and Reformation Controversy: John Christopherson’s Latin Translations of Philo Judaeus and Eusebius of Caesarea’, durante Tudor Translation, di nuovo. F. Schurink, Basingstoke, 2011, pp. 79–100 (90–1).